CZUWAJ!
Do zadań Komisji Historycznej należy m. in. krzewienie postaw patriotycznych oraz tradycji regionu działania. W zgodzie z tymi założeniami postanowiliśmy odtworzyć wybraną scenę z widowiska ludowego „Wesele na Górnym Śląsku”, w adaptacji Pani Zofii Przeliorz i przy akompaniamencie utworów nagranych przez Zespół Ludowy Pieśni i Tańca „OSINY”.
Autorem tego dzieła jest Stanisław Ligoń, zwany również „Karlikiem z Kocyndra”. Był on śląskim działaczem patriotycznym, pisarzem, ilustratorem i spikerem radiowym. Rozpowszechniał on kulturę Śląska na cały świat, jednocześnie pielęgnując i krzewiąc polską tożsamość narodową tego regionu. Do jego najbardziej znanych dzieł zaliczamy 'Wesele na Górnym Śląsku” oraz „Bery i bojki śląskie”. Tysiące Ślązaków zna go przede wszystkim z ilustracji wykonanych do satyrystycznej gazety „Kocynder”.
Co się zaś tyczy samego „Wesela na Górnym Śląsku”:
– Jest to stylizowany na potrzeby sceny autentyczny obrzęd górnośląskiego, wiejskiego wesela z początków XX wieku. Stanisław Ligoń odtwarza w nim wszystkie elementy regionalnej ceremonii, z całą jej barwnością i oryginalnością. To widowisko ludowe, w którym odnajdziemy pochwałę rodzinnych tradycji, wiary w Boga i etosu pracy. Wnosi na scenę bogactwo rodzimej gwary i specyficznego humoru, a wraz z tańcami i pieśniami dopełniającymi narrację, tworzy niezwykle pozytywny obraz Śląska.
(Źródło: Chorzowskie Centrum Kultury)
Czy ma to jakiś związek z naszym Hufcem? Tak!
„Na wiosnę 1937 r. z członków drużyny skautowej i drużyny harcerek, utworzony został Harcerski Zespół Taneczny. Po przygotowaniu wiązanki tańców śląskich, rozpoczął on swoje publiczne występy. Po raz pierwszy wystąpił na wieczornicy harcerskiej w dniu 24 kwietnia 1937 r., zyskując z miejsca wielki aplauz i uznanie publiczności. Sława zespołu sięgnęła aż po Gdańsk, gdzie zespół zaproszony został na uroczystości poświęcenia sztandaru miejscowej drużyny harcerskiej w Gdańsku-Nowym Porcie. Występy żorskiego zespołu w Gdańsku, zakończyły się ich kolejnym wielkim sukcesem. Ważniejszym jednak od sukcesu artystycznego, była szczera przyjacielska atmosfera gdańskiej polonii oraz nici przyjaźni, które związały harcerki i harcerzy Śląska i Gdańska. Sukcesy ambitnego zespołu sprawiły, że przeobraził się on w Harcerski Zespół Teatralny, który sięgnął po repertuar oparty o bogaty folklor śląski. Instruktorem zespołu była dh Gertruda Karwotówna, natomiast na akordeonie akompaniował dh Roman Słupik. Akcja obozowa w 1937 r. prowadzona była z szerokim rozmachem. Nad Wigrami rozbili swoje namioty Drużyna Kolejowa, Drużyna Skautowa i Drużyna harcerek. Był to również obóz szkoleniowy dla Harcerskiego Zespołu Teatralnego, który tam rozpoczął próby „Wesela na Górnym Śląsku” Stanisława Ligonia. Drużyna Kolejowa prowadziła kurs dla zastępowych, natomiast członkowie HZT pracowicie wkuwali teksty sztuki, ćwiczyli mozolnie piosenki i tańce śląskie. Sporo emocji przeżyli członkowie zastępu żeglarskiego, sprowadzając Czarną Hańczą kajaki z Suwałk nad Wigry. Na zakończenie obozu odbyła się uroczysta „Wieczornica Śląska” w Suwałkach. Przy udziale około 5 tys. publiczności przerodziła się ona w manifestację zbratania Ślązaków z Mazurami. Prezydent miasta, wręczając kwiaty po występach, dziękował serdecznie za prawdziwie braterską atmosferę wieczornicy. Dobrze zapisali się żorscy harcerze nad Wigrami w pamięci miejscowej ludności. (…) Drużyny żorskiego Hufca Harcerzy z okazji świąt i innych uroczystości, urządzały wieczornice, co cementowało znakomicie szeregi braci harcerskiej. Mikołaj, opłatek czy święcone były okazjami do wspólnych zabaw i świętowania. Na uroczystości te zapraszane były również harcerki, co szczególnie w Harcerskim Zespole Teatralnym przyczyniało się do bliższego zżycia zespołu. (…) Intensywnie pracował Harcerski Zespół Teatralny, który w dniu 1 marca 1938 r. wystawił widowisko regionalne Stanisława Ligonia pt. „Wesele na Górnym Śląsku”. Premiera stała się nadzwyczajnym sukcesem zespołu, który jeszcze wiele razy występował przed żorską publicznością oraz wyjeżdżał z występami do okolicznych miejscowości. Zdrowy humor ludowy, śląska piosenka i taniec, cieszyły się wszędzie niebywałym powodzeniem. Niestety z uwagi na to, że większość członków zespołu przystępowała w tym roku do matury, trzeba było zawiesić tak dobrze rozwijającą się działalność artystyczną, która już w przyszłości nie odrodziła się w tej samej formie.”
[Żródło: Hufiec harcerzy w Żorach (1933-1936) – Tadeusz Szarowicz. Str. 13-16]
Pozostaje nam życzyć miłego spektaklu! 🙂
Nasz występ można również zobaczyć w serwisie YouTube:
TUTAJ